Geçmişten Günümüze Çocuk

 Tarih öncesi dönemdeki yaşamı anlamak için yapılan arkeolojik kazı çalışmalarında çocuklar hakkında elde edilen bilgiler ışığında: Çocuklara hayvan sürüleri emanet edildiği gibi ebeveynleri avlanırken de onlara eşlik ediyorlardı. Yetişkin araçlarını (baltalar, bıçaklar, silahlar…) özgürce kullanabiliyordu. Bebekler ve çocuklar sosyal grupların en düşük üyeleriydiler, helikopter ebeveynlik (baskıcı, otoriter, bunaltıcı) altında yaşamıyorlardı çocuklar.

    Antik çağda çocuk medeniyetlere göre değişiklik göstermiştir. Mısır uygarlığında çocuk fidye olarak kullanılıp ve işkenceye maruz bırakılabiliyordu. Eğitim konusunda erkek çocuklara öncelik verilirdi ve babanın otoritesi önemliydi. Roma uygarlığında kız ve erkek çocuklar katı disiplinlerin uygulandığı okullara giderdir. Kızlarda erkekler gibi sportif faaliyetlere katılırdı ki bunun sebebi gelecek soyların sağlam olmasının arzu edilmesiydi.

    Ortaçağda çocukluk dinin baskısı altında ve karanlık bir dönem geçirmiştir. Çocuklar bir yük olarak görülüyordu. Bu olumsuz etkiyi özelliklede Batı Avrupa’da Hristiyan anlayışın çocukların günahkar olarak doğduğu düşüncesinden kaynaklanır. Çocuklar beş ile yedi yaşından itibaren birer yetişkin haline gelirlerdi. Alkol kullanmaların sorun değildi. Bir yetişkin gibi suçlu bulunarak idam edilebiliyor, suçlanıyorlardı. Çocuklar ayıp kavramıyla büyümüyorlardı. Çocuklar minyatür ebeveynler olarak görülüyordu ve ortalama ömürleri yirmi beşi geçmiyordu.

    Fransız Devrim’i sonrası yaygınlaşan aydınlanma düşünceleri, Rönesans sonrası dönemde bireyin önemi artmış bilim ve sanayi önem kazanmıştır. Haliyle çocuk kavramı da değişmiştir. Çocuk yetişkinlerden ayrı ve yetişkinliğe ulaşan masum canlılar olarak görülmüştür. Kendi doğalarının olduğu fikri hakimdi. Babanın mutlak otorite etkisi azalmış. Çocuğun eğitimi ebeveyn kontrolü dışında kurumların gözetimine çevrilmiştir. Liberal ekonominin yaygınlaşması, sınıf farklılıklarının oluşmasından ötürü çocukların eğitimi önce burjuva sınıflarında yaygınlaşmıştır. İşçi sınıfından olan bireylerin çocukları sanayide küçük işlerde araç olarak kullanılmıştır.

    Modern çağdan günümüze kadar geçen sürede de çocuk: Bilimsel gelişmeler sonucunda anne ve babalar için çocuk önemli bir yere sahip olamaya başlamıştır. Aileler çocukları topluma saygın bireyler olarak kazandırmaya çalışıp yaşamlarının devamı için açık iletişime önem göstermişlerdir. Yetişkinlerin eğlence dünyasından ayrılan çocukların oyuncaklar kendi dünyalarında daha çok yer edinmiştir. Sosyal ortamlarda ayıp kavramı yaygınlaşmış. Çocuklar için ilk bilimsel kitaplar yazılmaya başlanmış. Evlenme yaşı ileri yaşlara itilmiş ve idea aile yapısı oluşmaya başlamış. Çocuk tekstil ürünleri üretilmeye başlanmış. Çikolata gibi abur cubur gıdaları üretilerek çocuklara sunulmuştur.